Sint Helena  Η Αγία Ελένη

 

We hebben het centrum laten bouwen op een stuk land in het gebied "Sint Helena of  Maria" (στη θέση "Αγία Ελένη ή Μαριές") behorend bij de gemeente Petra. Op kaarten van het gebied zie je vaak Mariès staan (spreek uit: mariejès), maar wij hebben Santa Eleni naar Sint Helena vernoemd. Iets hogerop vlak bij het huis is een oude eik te vinden, met een gebedsplek er bij, waar iconen van Sint Constantijn en Sint Helena in een nisje staan. Een eind verder naar beneden in de buurt van het beekje staat een nog grotere eik met eveneens een gebedsplek die iconen van zowel Maria als Constantijn en Helena bleek te bevatten. 
Van oudsher is deze omgeving dus gewijd aan Sint Helena en die traditie zetten wij voort.

       

 

De namen Helena, Helen, Elly, Elena, Ilona, Lena, Heleen, Eleni zijn afgeleid van het Griekse Helios of Ilios, wat zon of stralende betekent. Haar naamdag is op 21 mei.
Sint Helena is vaak afgebeeld samen met haar zoon Sint Constantijn en ze leefde van ±248 - 329 na Christus. 

Volgens de overleveringen zou ze een serveerster of iets dergelijks zijn geweest toen de Romeinse soldaat Constantius Chlorus haar ontmoette. Hij verwekte een kind bij haar, Constantijn, maar trouwde later met ene Theodora, een stiefdochter van Keizer Maximiamus waarschijnlijk omdat hij zodoende zelf keizer kon worden, en verdween Helena uit beeld. In die tijd was het Romeinse rijk opgesplitst en werd Keizer Constantius de Bleke heerser over het Westelijke deel. 

 

 
Nadat zijn vader overleed werd Constantijn door zijn troepen uitgeroepen tot opvolger van zijn vader in 306 nChr. Binnen het Romeinse rijk broeide het en hij werd gedwongen tot allerlei veldslagen, die hij echter allemaal won. Zo kon het gebeuren dat hij alleenheerser werd over het Romeinse rijk in 324 nChr.: Keizer Constantijn de Grote. Hij was degene die de christenvervolging stopte en de eerste Romeinse Keizer die openlijk het christendom aanhing. Dat zou zijn gekomen omdat hij tijdens een van zijn veldslagen in een visioen het Kruis had gezien en daarbij de woorden hoorde: In Hoc Signo Vinces. Een bewerkte steen die we in de buurt van Santa Eleni in een natuurkapelletje vonden (foto hiernaast) met de tekst "Jezus Christus overwint" ( Ις Χς Νικα) refereert aan dat verhaal. 

 

Na het overlijden van zijn vader heeft Keizer Constantijn de Grote zijn moeder in ere hersteld en heeft haar later zelfs Keizerin benoemd. Ze heeft in 324 nChr (als 76-jarige!) een bedevaartstocht naar Jeruzalem ondernomen met als doel het vinden van het Kruis op Golgotha. 
Er bestaan diverse legenden over hoe ze het Kruis gevonden zou hebben, zo zou de zoete geur van van Basilicum haar de plek hebben gewezen. Er is ook een verhaal dat ze drie kruizen vonden en dat ze die getest hebben en dat het aanraken met het echte Kruis een zieke vrouw onmiddelijk genas.

Zodoende wordt Sint Helena aangeroepen bij archeologie, alles wat gevonden moet worden, alles wat met spijkers en naalden te maken heeft en is basilicum haar kruid.   

 
Constantijn en Helena worden in het Ortodoxe geloof gelijkgesteld met de apostelen, omdat ze zoveel hebben betekend voor de Christenen. Ze hebben vele Basilieken laten bouwen in klein Azië, Rome en Constantinopel (Byzantium) en Helena schijnt een massa aan relikwieën meegenomen te hebben vanuit Jeruzalem, delen van het Kruis, de spijkers waar Jezus mee vastgespijkerd was, de zuil waar hij op gegeseld werd, de trap van het praetorium van Pontius Pilatus, de relieken van de 3 wijzen en nog veel meer...
In het westerse Christendom zijn ze wat minder prominent aanwezig, misschien omdat Romeinse heersers over het algemeen toch wat wreed waren?

 
Constantijn                        Helena

 
  Home